- گفتیم که در ایجاد زخم دیابتی دو نو عامل بترتیب عصبی و عروقی دخیل هستند
- در نوع نروژنیک و عصبی ، زخم بیشتر در نواحی تحت فشار بدلیل عدم وجود حس ایجاد میگردد و بیشتر در کف پا و پشت انگشتان دیده میشود و در شروع بشکل یک تاول دیده میشوند
- زخم وازوژنیک یا عروقی بدلیل اختلال خونرسانی از نوک پنجه ها و انگشتان شروع میشود
- جهت پیشگری از ابتلا به زخمهای دیابتی ، توصیه اکید به کنترل قند خون میشود
- شستن روزانه اندام با آب و صابون و چرب کردن اندام به تازگی پوست کمک میکند
- فرد دیابتی در خرید کفش دقت زیادی باید کند که از کفشهای تنگ و پوشیده استفاده نکند
- تهیه کفش را به اواخر روز بسپارد که پا در حداکثر سایز خود است
- کف کفش باید سفت و محکم باشد و داخل آن نرم باشد
- قسمت پنجه پا عمیق باشد
- روزانه فرد دیابتی پاهای خود را با آینه کوچک معاینه نماید تا زخمهای احتمالی رویت شود
- فرد دیابتی از ایستادن های طولانی و راهپیمای طولانی و ماندن طولانی مدت پا داخل کفش خودداری نماید
- با رویت کوچکترین تغییرات به پزشک خود مراجعه نماید
- در درمان زخم پای دیابتی یک تیم پزشکی شامل غدد ، ارتوپد ، جراح عروق ، ترمیمی و عفونی لازم است
- در مراحل اولیه با مراقبت های لازم ممکن است بتوان عضو آسیب دیده را درمان نمود اما متاسفانه گاه بدلیل تاخیر و یا شدت درگیری تنها راه کنترل زخم و عفونت قطع عضو خواهد بود
