در گذشته بخش واسط بین استامپ و سوکت سخت پروتز را لایه ای از جنس پلی فوم تشکیل می داد. با پیشرفت تکنولوژی و تولید مواد سازگار با بدن، این بخش جای خود را به لاینرها داده است که ممکن است از جنس سیلیکون، پلی یورتان و مواد جدیدی باشد که در ساخت پروتزها مورد استفاده قرار می گیرد. به بیان خلاصه تر، کمپانی های سازنده عملا به صورت معمول از چهار نوع پلیمر استفاده می کنند. لاینرهای متداول عبارت از لاینرهای سیلیکونی، پلی یورتانی (ژل لاینر)، ترمولین سافت و اکسترا سافت هستند.
لاینرهای اختصاصی برای هر فرد
این لاینرها هم پیش ساخته هستند و هم برای فرد به صورت اختصاصی ساخته می شوند که البته در صورت ساخت اختصاصی، به علت نیاز به قالب پوزتیو استمپ و پروسه ساخت، گران از لاینرهای عمومی خواهند بود. البته نباید از ذکر این نکته گذشت که از نظر تطابق و راحتی به نفع استفاده کننده خواهد بود.
همچنین این روش بیشتر برای استمپ هایی که در آنها دفورمیتی وجود داشته باشد و یا به شدت مخروطی باشند استفاده می شود. البته در مواردی که نخواهیم از کپ انتهایی استفاده کنیم، لاینرهای پیش ساخته می توانند با کانکشن و یا بدون کانکشن باشند و یا دارای رینگ seal-in باشند.
پوشش پارچه ای در لاینرها
لاینرها گاهی دارای پوشش پارچه ای هستند که باعث استحکام و تسهیل در پوشیدن لاینر می شوند. در صورت نداشتن پوشش، برای پوشیدن باید از اسپری های روان کننده یا از روش رول کردن و یا از پودر تالک برای جا زدن استامپ دارای لاینر در داخل سوکت سخت استفاده شود.
